🎵 پادکست: تگ Canonical چیست؟
چرا باید نگران آدرس‌های تکراری باشیم؟ صدای پای تگ کنونیکال به گوش می‌رسد!
فرض کنید شما یک محتوای عالی و کاربردی نوشته‌اید یا یک محصول جذاب در فروشگاه خود دارید. ممکن است این محتوا یا محصول از طریق چند آدرس اینترنتی (URL) مختلف قابل دسترسی باشد. مثلا:- https://example.com/page
- https://www.example.com/page
- https://example.com/page?utm_source=twitter
- https://example.com/page/ (با اسلش انتهایی)
- http://example.com/page (نسخه ناامن)
- https://example.com/page?sessionid=xyz
- کدام نسخه از صفحه را در نتایج جستجو (SERP) نشان دهد؟
- کدام نسخه را برای خزش و ایندکس کردن در اولویت قرار دهد؟
- اعتبار، رتبه و سیگنال‌های دریافتی (مانند لینک‌های ورودی) را بین این نسخه‌ها چگونه تقسیم کند یا تجمیع نماید؟
در این مقاله بصورت خلاصه چه می آموزیم:
| خلاصه نکات مهم این مقاله | توضیح ساده و کاربردی |
| تعریف تگ کنونیکال | قطعه کدی در صفحه که نسخه اصلی محتوای تکراری یا مشابه را به موتورهای جستجو معرفی می‌کند. |
| اهمیت برای سئو | جلوگیری از مشکلات محتوای تکراری، حفظ بودجه خزش، تجمیع سیگنال‌های رتبه‌بندی و افزایش اعتبار صفحات. |
| مکان قرارگیری تگ | همیشه در بخش کد HTML صفحه قرار می‌گیرد و گوگل فقط تگ‌های این بخش را بررسی می‌کند. |
| Self-Referencing (خود ارجاعی) | توصیه می‌شود حتی صفحه اصلی نیز یک تگ کنونیکال داشته باشد که به خودش اشاره کند تا ابهام از بین برود. |
| استفاده از URL کامل (Absolute) | همیشه باید از آدرس کامل URL (با پروتکل و دامنه) استفاده کرد و از آدرس‌های نسبی خودداری نمود. |
| فقط یک تگ در هر صفحه | وجود بیش از یک تگ rel=canonical در یک صفحه باعث می‌شود گوگل همه آن‌ها را نادیده بگیرد. |
| تفاوت با ریدایرکت 301 | کنونیکال نسخه اصلی را نشان می‌دهد اما همه نسخه‌ها قابل دسترسی کاربران هستند؛ ریدایرکت 301 کاربران و ربات‌ها را به نسخه اصلی منتقل می‌کند و نسخه قدیمی از دسترس خارج می‌شود. |
| ابزارهای بررسی | Google Search Console (بخش Indexing > Pages) و ابزار URL Inspection Tool. |
| پلاگین‌های وردپرس | افزونه‌های Yoast SEO و Rank Math تنظیم تگ کنونیکال را آسان می‌کنند. |
| اشتباهات رایج | کنونیکال به صفحات 404/ریدایرکت شده/noindex شده، استفاده از robots.txt یا noindex برای canonicalization، استفاده از URLهای نسبی. |
آیا گوگل به خاطر محتوای تکراری، در حال جریمه کردن سایت شماست؟
پارامترهای URL، نسخه‌های پرینت و صفحات با محتوای مشابه، می‌توانند گوگل را دچار سردرگمی کرده و به سئوی شما آسیب بزنند. ما با استفاده هوشمندانه از تگ کنونیکال، نسخه اصلی و معتبر هر صفحه را به گوگل معرفی می‌کنیم.
تگ کنونیکال (Canonical Tag) چیست؟
به زبان ساده، تگ کنونیکال یک قطعه کد HTML است که در بخش <head> یک صفحه وب قرار می‌گیرد و به موتورهای جستجو اعلام می‌کند که از میان مجموعه‌ای از صفحات با محتوای یکسان یا بسیار مشابه، کدام URL نسخه “اصلی” یا “ترجیحی” شماست که باید ایندکس و رتبه‌بندی شود. این تگ به شکل زیر است:<link rel=”canonical” href=”https://www.example.com/page/” />
در این کد، rel=”canonical” به موتور جستجو می‌گوید که این تگ برای مقاصد کنونیکال‌سازی استفاده شده و href نیز آدرس URL نسخه اصلی یا ترجیحی محتوا را مشخص می‌کند. نکته مهمی که منابع به آن اشاره دارند این است که عبارت “تگ کنونیکال” و “URL کنونیکال” اغلب به جای هم استفاده می‌شوند، اما یکسان نیستند. URL کنونیکال در واقع آدرس صفحه‌ای است که شما آن را به عنوان نسخه اصلی انتخاب کرده‌اید. تگ کنونیکال نیز رایج‌ترین روش (اما نه تنها روش) برای تعیین نسخه اصلی صفحه یا همان URL کنونیکال است. وقتی موتور جستجو صفحه‌ای را می‌خزد که حاوی تگ کنونیکال است که به URL دیگری اشاره می‌کند، متوجه می‌شود که این صفحه یک کپی یا نسخه جایگزین از صفحه‌ای است که آدرس آن در تگ مشخص شده است. در این صورت، موتور جستجو تلاش می‌کند تا اعتبار و سیگنال‌های SEO این صفحه را به URL کنونیکال منتقل کرده و آن URL را برای نمایش در نتایج جستجو در نظر بگیرد. حتی اگر صفحه‌ای محتوای تکراری نداشته باشد، توصیه می‌شود یک تگ کنونیکال داشته باشد که به آدرس خودش اشاره کند. این مفهوم “خود ارجاعی کنونیکال” (Self-Referencing Canonical) نامیده می‌شود. این کار سیگنال بسیار واضحی به گوگل می‌دهد که این صفحه، نسخه اصلی خودش است و از بروز هرگونه سردرگمی احتمالی در آینده جلوگیری می‌کند.
چرا استفاده از تگ کنونیکال برای سئو حیاتی است؟
استفاده صحیح از تگ کنونیکال تاثیرات مثبتی بر جنبه‌های مختلف سئو تکنیکال سایت شما دارد:
- حل مشکل محتوای تکراری: همانطور که اشاره شد، اصلی‌ترین کاربرد تگ کنونیکال، مقابله با مشکل محتوای تکراری است که می‌تواند ناخواسته به دلیل مسائل فنی یا ساختاری در سایت شما ایجاد شود. با مشخص کردن نسخه اصلی، از جریمه‌های احتمالی گوگل (هرچند کم) جلوگیری کرده و به موتورهای جستجو در درک ساختار سایت خود کمک می‌کنید.
- تجمیع سیگنال‌های رتبه‌بندی (Link Equity Consolidation): وقتی چندین صفحه با محتوای مشابه دارید، لینک‌هایی که به این صفحات داده می‌شوند و سایر سیگنال‌های رتبه‌بندی بین آن‌ها تقسیم می‌شوند. با استفاده از تگ کنونیکال برای اشاره همه نسخه‌های تکراری به یک نسخه اصلی، تمام این سیگنال‌ها در یک URL کنونیکال تجمیع می‌شوند. این تجمیع اعتبار باعث قوی‌تر شدن صفحه اصلی و بهبود شانس رتبه‌بندی آن می‌شود.
- بهبود بودجه خزش (Crawl Budget): ربات‌های موتورهای جستجو زمان و منابع محدودی را برای خزش هر سایت صرف می‌کنند (بودجه خزش). اگر صفحات تکراری زیادی داشته باشید که به درستی مدیریت نشده‌اند، ربات‌های گوگل وقت با ارزش خود را صرف خزش و پردازش این صفحات تکراری می‌کنند به جای اینکه صفحات جدید یا مهم سایت شما را کشف و ایندکس کنند. استفاده از تگ کنونیکال به ربات‌ها می‌گوید که کدام صفحات را می‌توانند نادیده بگیرند و به جای آن روی خزش صفحات اصلی و با ارزش‌تر تمرکز کنند. این به بهبود کارایی خزش و در نتیجه ایندکس شدن سریع‌تر محتوای جدید کمک می‌کند.
- کنترل نسخه نمایش داده شده در نتایج جستجو: شما به گوگل اعلام می‌کنید که کدام نسخه از محتوا را ترجیح می‌دهید در نتایج جستجو به کاربران نشان داده شود. این امر به شما کنترل بیشتری بر نحوه نمایش سایت در SERP می‌دهد.
- تأثیر بر رتبه سایت: اگرچه تگ کنونیکال مستقیماً یک فاکتور رتبه‌بندی نیست که با اضافه کردن آن رتبه شما بالا برود، اما به طور غیرمستقیم و از طریق مدیریت صحیح محتوای تکراری، تجمیع اعتبار و بهبود کارایی خزش، به تاثیر تگ canonical بر رتبه سایت کمک شایانی می‌کند. صفحات اصلی شما با تجمیع سیگنال‌ها قوی‌تر شده و شانس بهتری برای رتبه‌گیری دارند.
اعتبار سئوی صفحات خود را یکپارچه کرده و قدرت آن‌ها را چند برابر کنید!
تگ کنونیکال تمام اعتبار (Link Juice) صفحات تکراری را به یک آدرس واحد و اصلی منتقل می‌کند. این کار باعث می‌شود صفحه اصلی شما با قدرت بسیار بیشتری در نتایج گوگل رتبه‌بندی شود.
چه زمانی باید از تگ کنونیکال استفاده کنیم؟
مشکل محتوای تکراری می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در این شرایط است که تگ کنونیکال به کمک شما می‌آید:
- تغییرات در URL (پروتکل، WWW، اسلش، پارامترها): رایج‌ترین دلیل ایجاد صفحات تکراری، دسترسی به یک محتوا از طریق URLهای مختلف مانند HTTP در مقابل HTTPS، WWW در مقابل Non-WWW، با اسلش انتهایی (Trailing Slash) در مقابل بدون آن، یا داشتن پارامترهای URL (مانند ID جلسه، کدهای رهگیری، فیلترها و مرتب‌سازی‌ها) است. برای مثال، https://example.com/product?color=blue و https://example.com/product ممکن است محتوای تقریباً یکسانی داشته باشند. در این موارد، نسخه اصلی (معمولاً بدون پارامترهای اضافی یا با پروتکل و دامنه استاندارد سایت) باید به عنوان کنونیکال تعیین شود.
- صفحات محصولات فروشگاهی با تنوع (Variants): در سایت‌های فروشگاهی، یک محصول ممکن است در رنگ‌ها، اندازه‌ها یا ویژگی‌های مختلفی عرضه شود و هر کدام URL مخصوص به خود را داشته باشند. اگرچه محتوا کاملاً تکراری نیست، اما بسیار مشابه است. جان مولر از گوگل پیشنهاد کرده است که در این موارد می‌توان یک صفحه اصلی برای محصول داشت و انواع مختلف را در همان صفحه قابل انتخاب کرد، یا برای هر نوع صفحه جداگانه ساخت. اگر صفحات جداگانه می‌سازید، باید مراقب مشکل محتوای مشابه باشید. استفاده از تگ کنونیکال می‌تواند به مدیریت این وضعیت کمک کند.
- صفحات دسته‌بندی یا تگ‌های صفحه‌بندی شده (Pagination): در وبلاگ‌ها یا سایت‌های خبری، مقالات در صفحات متعددی در یک دسته‌بندی یا تگ خاص نمایش داده می‌شوند (صفحه ۱، صفحه ۲ و…). محتوای این صفحات با هم فرق دارد، اما عنوان صفحه، توضیحات متا و تگ H1 معمولاً یکسان است، که می‌تواند به عنوان محتوای مشابه تلقی شود. منابع مختلف رویکردهای متفاوتی برای صفحات Pagination پیشنهاد می‌کنند: برخی می‌گویند هر صفحه باید به خودش کنونیکال شود، برخی می‌گویند می‌توان همه را به یک صفحه “مشاهده همه” (View All) کنونیکال کرد، و برخی معتقدند در سیستم‌هایی مانند وردپرس، هسته اصلی مدیریت صفحه بندی را به خوبی انجام می‌دهد و نیازی به تغییر نیست. انتخاب روش به ساختار سایت و نظر متخصص سئو بستگی دارد، اما مدیریت Canonical برای این صفحات مهم است.
- محتوای منتشر شده مجدد (Syndicated Content): اگر محتوای شما در سایت‌های دیگر منتشر می‌شود (با اجازه شما)، آن‌ها باید از تگ کنونیکال برای اشاره به URL اصلی در سایت شما استفاده کنند. این کار به گوگل می‌گوید که سایت شما منبع اصلی است و اعتبار محتوا به شما باز می‌گردد. همچنین، اگر شما محتوایی از سایت دیگری را منتشر می‌کنید، باید از تگ کنونیکال برای اشاره به منبع اصلی استفاده کنید.
- نسخه‌های چاپی یا موبایل جداگانه: اگر نسخه‌های مخصوص چاپ یا نسخه‌های موبایل جداگانه برای صفحات خود دارید که محتوای آن‌ها با نسخه اصلی دسکتاپ یکسان است، باید این نسخه‌ها را به نسخه اصلی کنونیکال کنید. (البته با فراگیر شدن طراحی واکنش‌گرا، استفاده از نسخه‌های موبایل جداگانه کمتر شده است.)
- بروزرسانی یا جایگزینی محتوا: وقتی یک محتوای قدیمی را با محتوای جدیدتر و بهتر جایگزین می‌کنید اما URL قدیمی را هم حفظ می‌کنید، می‌توانید از تگ کنونیکال در URL قدیمی برای اشاره به URL جدید استفاده کنید. این به گوگل می‌گوید که نسخه جدید، نسخه معتبر و به روز شده است و سیگنال‌ها را به آن منتقل می‌کند.
در تمام این سناریوها، هدف رفع مشکل محتوای تکراری و هدایت موتورهای جستجو به نسخه اصلی و ترجیحی شماست.
نحوه استفاده از تگ کنونیکال (روش‌های پیاده‌سازی)
چندین روش برای اجرای تگ کنونیکال وجود دارد که می‌توانید بسته به نیاز و ساختار سایت خود از آن‌ها استفاده کنید. منابع به چهار روش اصلی اشاره می‌کنند:
- استفاده از تگ <link rel=”canonical”> در HTML: این رایج‌ترین و پرکاربردترین روش است. کافیست کد تگ کنونیکال را در بخش <head> تمام صفحات تکراری (و همچنین صفحه اصلی به صورت خود ارجاعی) قرار دهید. همانطور که اشاره شد، گوگل فقط تگ‌های کنونیکال موجود در بخش <head> را پردازش می‌کند.
- استفاده از سربرگ HTTP (HTTP Header): این روش به ویژه برای فایل‌های غیر HTML مانند PDFها کاربرد دارد که نمی‌توان تگ HTML را در آن‌ها قرار داد. می‌توانید با تنظیمات سرور (مثلاً از طریق فایل .htaccess) یک سربرگ HTTP Link: <URL>; rel=”canonical” برای این فایل‌ها اضافه کنید.
- مشخص کردن در نقشه سایت (Sitemap): نقشه‌های سایت لیست URLهایی هستند که شما می‌خواهید گوگل آن‌ها را بشناسد و بخزد. URLهایی که در نقشه سایت قرار می‌دهید به عنوان نسخه‌های کنونیکال پیشنهادی شما تلقی می‌شوند. هرچند، این یک سیگنال قوی نیست و گوگل ممکن است URL دیگری را به عنوان کنونیکال انتخاب کند. نکته طلایی: فقط URLهای کنونیکال (نسخه‌های اصلی) را در نقشه سایت خود قرار دهید و از قرار دادن URLهای تکراری خودداری کنید تا گوگل سردرگم نشود.
- استفاده از ریدایرکت 301: این روش کمی متفاوت است. وقتی از ریدایرکت 301 استفاده می‌کنید، به موتور جستجو و کاربر می‌گویید که صفحه قدیمی به صورت دائمی به یک URL جدید منتقل شده است. در این حالت، صفحه قدیمی دیگر قابل دسترسی مستقیم نیست. گوگل ریدایرکت‌های 301 را یک سیگنال قوی برای Canonicalization در نظر می‌گیرد. این روش بیشتر زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهید URLهای قدیمی را به طور کامل حذف کرده و ترافیک آن‌ها را به یک صفحه جدیدتر منتقل کنید. در ادامه به تفاوت آن با تگ کنونیکال بیشتر خواهیم پرداخت.
تگ کنونیکال در وردپرس: اگر از سیستم مدیریت محتوای وردپرس استفاده می‌کنید، نیازی نیست حتماً کد را به صورت دستی ویرایش کنید. افزونه‌های محبوب سئو مانند Yoast SEO و Rank Math امکان تنظیم تگ کنونیکال در وردپرس را در اختیار شما قرار می‌دهند. معمولاً در تنظیمات پیشرفته هر نوشته یا برگه در این افزونه‌ها، قسمتی برای وارد کردن آدرس URL کنونیکال وجود دارد. این افزونه‌ها به صورت پیش‌فرض تگ کنونیکال خود ارجاعی را برای هر صفحه تنظیم می‌کنند و شما فقط در صورت نیاز به ارجاع به آدرس دیگری، باید آن را ویرایش کنید. استفاده از این افزونه‌ها روشی آسان برای پیاده‌سازی تگ کنونیکال است.
بهترین روش‌ها برای پیاده‌سازی تگ کنونیکال
پیاده‌سازی صحیح تگ کنونیکال نیازمند رعایت چند نکته کلیدی است تا از بروز خطا جلوگیری شود:
- استفاده از URLهای کامل و مطلق (Absolute URLs): همیشه آدرس URL را به صورت کامل شامل پروتکل (HTTP/HTTPS) و دامنه (WWW/Non-WWW) وارد کنید. به جای href=”/page-a/” از href=”https://www.example.com/page-a/” استفاده کنید. استفاده از URLهای نسبی می‌تواند گوگل را سردرگم کند.
- رعایت پروتکل صحیح (HTTPS): گوگل صفحات HTTPS را بر صفحات HTTP معادل ترجیح می‌دهد. اگر سایت شما از SSL استفاده می‌کند، مطمئن شوید که تگ‌های کنونیکال شما به نسخه HTTPS اشاره دارند و نه HTTP. انتقال ترافیک از HTTP به HTTPS با ریدایرکت 301 نیز توصیه می‌شود.
- فقط یک تگ کنونیکال در هر صفحه: این یک قانون بسیار مهم است. اگر در یک صفحه بیش از یک تگ rel=”canonical” قرار دهید، گوگل احتمالاً همه آن‌ها را نادیده می‌گیرد و سیگنال کنونیکال‌سازی شما از بین می‌رود. نکته طلایی: وجود چندین تگ کنونیکال یک خطای رایج است که می‌تواند به دلیل تنظیمات اشتباه در CMS، قالب سایت یا پلاگین‌ها رخ دهد.
- استفاده از تگ کنونیکال خود ارجاعی (Self-Referencing): همانطور که قبلاً اشاره شد، حتی صفحه اصلی نیز باید یک تگ کنونیکال داشته باشد که به خودش اشاره کند. این شفافیت را برای گوگل افزایش می‌دهد.
- لینک‌دهی داخلی به URLهای کنونیکال: هنگام لینک دادن به صفحات دیگر در داخل سایت خود، سعی کنید همیشه به نسخه کنونیکال آن صفحه لینک دهید تا به گوگل در درک ساختار و نسخه اصلی صفحات کمک کنید.
- سازگاری با تگ Hreflang: اگر سایت چند زبانه دارید و از تگ hreflang استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که تگ‌های کنونیکال شما با تنظیمات hreflang سازگار هستند. لینک‌های موجود در تگ hreflang باید به صفحات کنونیکال اشاره کنند. همچنین، هر نسخه زبانی (در صورت استفاده از hreflang) باید یا به خودش کنونیکال شود یا اصلاً تگ کنونیکال نداشته باشد تا سیگنال‌ها متناقض نشوند.
- مدیریت صفحات Pagination: بسته به رویکردی که برای صفحات بندی انتخاب می‌کنید (هر صفحه به خودش یا همه به View All)، Canonicalها را به درستی تنظیم کنید.
استفاده اشتباه از تگ کنونیکال می‌تواند به قیمت حذف صفحات شما از گوگل تمام شود!
کنونیکال کردن یک صفحه به آدرس اشتباه، یک خطای فنی فاجعه‌بار است. این کار بسیار حساس را به متخصصان سئوی تکنیکال ما بسپارید تا با اطمینان کامل و بدون هیچ ریسکی برای سایت شما انجام شود.
اشتباهات رایج در پیاده‌سازی تگ کنونیکال
پیاده‌سازی نادرست تگ کنونیکال می‌تواند عواقب جدی برای سئو داشته باشد و منجر به نادیده گرفته شدن صفحات توسط گوگل شود. در اینجا به برخی از اشتباهات رایج اشاره می‌کنیم:
- کنونیکال کردن به یک صفحه 404 یا 5XX: تگ کنونیکال باید همیشه به یک صفحه معتبر و قابل دسترس اشاره کند (با وضعیت کد 200). اگر به صفحه‌ای که وجود ندارد (404) یا خطای سرور دارد (5XX) کنونیکال کنید، گوگل این تگ را نادیده می‌گیرد و سیگنال شما بی‌اثر می‌شود.
- کنونیکال کردن به یک صفحه ریدایرکت شده: نباید صفحه‌ای را کنونیکال کنید که خودش به جای دیگری ریدایرکت شده است. این باعث ایجاد زنجیره ریدایرکت می‌شود. صفحه کنونیکال باید مقصد نهایی باشد.
- کنونیکال کردن به یک صفحه Noindex شده: صفحه‌ای که به عنوان کنونیکال معرفی می‌کنید، همان صفحه‌ای است که می‌خواهید گوگل آن را ایندکس کند. اگر تگ کنونیکال را به صفحه‌ای اشاره دهید که با متاتگ noindex از ایندکس شدن منع شده است، گوگل سیگنال‌های متناقضی دریافت می‌کند و ممکن است دستور noindex را نادیده بگیرد یا تگ کنونیکال را بی‌اثر کند. نکته طلایی: هیچگاه تگ کنونیکال را با متاتگ noindex در یک صفحه یا برای یک صفحه مقصد ترکیب نکنید.
- استفاده از چندین تگ کنونیکال در یک صفحه: همانطور که قبلا ذکر شد، این یک اشتباه جدی است و باعث می‌شود گوگل همه تگ‌ها را نادیده بگیرد.
- قرار دادن تگ کنونیکال در بخش : تگ <link rel=”canonical”> باید منحصراً در بخش <head> صفحه قرار گیرد. اگر در بخش استفاده شود، گوگل آن را نادیده می‌گیرد.
- استفاده از URLهای نسبی: همیشه از URLهای کامل و مطلق استفاده کنید.
- کنونیکال کردن به پروتکل نادرست (مثلاً HTTP به HTTPS): اگر سایت شما از HTTPS استفاده می‌کند، تگ‌های کنونیکال باید به نسخه HTTPS اشاره کنند. کنونیکال از HTTPS به HTTP یک اشتباه رایج است.
- کنونیکال کردن تمام صفحات به صفحه اصلی (Homepage): این اشتباه است و به گوگل می‌گوید که تمام صفحات سایت شما کپی‌هایی از صفحه اصلی هستند. این می‌تواند به ایندکس شدن سایر صفحات شما آسیب جدی وارد کند.
- مسدود کردن URL کنونیکال با Robots.txt یا ابزار حذف URL: از فایل robots.txt برای مسدود کردن خزش صفحاتی که می‌خواهید Canonicalize کنید استفاده نکنید. اگر گوگل نتواند صفحه تکراری را بخزد، متوجه تگ کنونیکال در آن نمی‌شود و نمی‌تواند سیگنال‌ها را به صفحه اصلی منتقل کند. ابزار حذف URL نیز تمام نسخه‌های یک URL را پنهان می‌کند و برای Canonicalization مناسب نیست.
نکته طلایی: برای مدیریت صفحات تکراری که می‌خواهید اعتبار آن‌ها منتقل شود، از Robots.txt یا Noindex استفاده نکنید، بلکه از تگ کنونیکال یا ریدایرکت 301 بهره ببرید.
بررسی و رفع مشکلات کنونیکال
پس از پیاده‌سازی تگ‌های کنونیکال، مهم است که به طور منظم آن‌ها را بررسی کنید تا از صحت کارکردشان مطمئن شوید. اصلی‌ترین ابزار برای این کار google search console و تگ کنونیکال است.
در Google Search Console، به بخش “Indexing” > “Pages” بروید. در قسمت “Why pages aren’t indexed”، دلایلی که گوگل صفحات شما را ایندکس نکرده است، نمایش داده می‌شود. برخی از این دلایل مستقیماً به Canonicalization مربوط می‌شوند:
- Alternate page with proper canonical tag (صفحه جایگزین با کنونیکال معتبر): این یک خطای بد نیست، بلکه نشان‌دهنده این است که صفحه مورد نظر شما یک تگ کنونیکال معتبر دارد که به نسخه اصلی اشاره می‌کند و گوگل به درستی متوجه شده است که نباید این صفحه جایگزین را ایندکس کند.
- Duplicate without user-selected canonical (تکراری بدون کنونیکال انتخاب شده توسط کاربر): این یعنی گوگل محتوای این صفحه را تکراری تشخیص داده است، اما شما تگ کنونیکال برای مشخص کردن نسخه اصلی ارائه نکرده‌اید. گوگل در این حالت ممکن است خودش یک نسخه را به عنوان کنونیکال انتخاب کند. برای رفع این مشکل، باید نسخه اصلی را تعیین کرده و تگ کنونیکال را در این صفحه اضافه کنید.
- Duplicate, Google chose different canonical than user (تکراری، گوگل کنونیکال متفاوتی نسبت به کاربر انتخاب کرده است): در این حالت، شما یک تگ کنونیکال در صفحه قرار داده‌اید و نسخه اصلی مورد نظر خود را مشخص کرده‌اید، اما گوگل به دلایلی (مانند محتوای بسیار متفاوت، تنظیمات نادرست دیگر، یا سیگنال‌های متناقض) تصمیم گرفته است که صفحه دیگری نسخه اصلی است. برای رفع این مشکل، از ابزار URL Inspection Tool در Search Console استفاده کنید تا ببینید گوگل کدام URL را کنونیکال تشخیص داده و دلیل آن چیست. سپس باید مشکل زمینه‌ای را برطرف کنید، مثلاً محتوای دو صفحه را به میزان کافی متفاوت کنید یا سیگنال‌های متناقض را اصلاح نمایید.
سایر ابزارهای بررسی سئو نیز معمولاً مشکلات مربوط به تگ کنونیکال (مانند وجود چندین تگ، اشاره به صفحات 404، و…) را گزارش می‌دهند.
سایت‌های فروشگاهی، قربانیان اصلی مشکل محتوای تکراری هستند!
فیلترها، رنگ‌بندی‌ها و مرتب‌سازی محصولات، هزاران URL تکراری در سایت شما ایجاد می‌کنند. ما با یک استراتژی کنونیکال دقیق، این مشکل بزرگ را در سایت‌های فروشگاهی به صورت کامل و اصولی حل می‌کنیم.
تگ کنونیکال در مقابل ریدایرکت 301: تفاوت چیست؟
یکی از پرتکرارترین سوالات در حوزه سئو این است که تفاوت تفاوت کنونیکال و ریدایرکت 301 در چیست و چه زمانی باید از کدام استفاده کرد. هر دو ابزار برای مدیریت URLهای متعدد یا محتوای تکراری استفاده می‌شوند، اما نحوه عملکرد و نتیجه آن‌ها متفاوت است.
- تگ کنونیکال: این تگ یک “پیشنهاد” به موتور جستجو است (هرچند سیگنال قوی‌ای است و معمولاً پذیرفته می‌شود). وقتی از تگ کنونیکال استفاده می‌کنید، تمام نسخه‌های تکراری محتوا همچنان برای کاربران و موتورهای جستجو قابل دسترسی هستند. هدف اصلی این است که به گوگل بگویید کدام نسخه را برای ایندکس و رتبه بندی ترجیح می‌دهید و سیگنال‌ها را روی آن نسخه تجمیع کنید. کاربران می‌توانند به تمام URLها دسترسی داشته باشند. از این روش زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهید نسخه‌های مختلفی از یک صفحه (مثلاً با پارامترهای URL، یا نسخه‌های مخصوص دستگاه‌های مختلف) را حفظ کنید اما تنها یک نسخه ایندکس شود.
- ریدایرکت 301: این یک “دستور” دائمی است. وقتی صفحه‌ای را با ریدایرکت 301 به صفحه دیگری منتقل می‌کنید، هم کاربران و هم موتورهای جستجو به طور خودکار به URL جدید هدایت می‌شوند. صفحه اصلی (قدیمی) دیگر قابل دسترسی مستقیم نیست. هدف این روش، انتقال دائمی اعتبار و ترافیک از یک URL به URL دیگر است و معمولاً زمانی استفاده می‌شود که URL قدیمی دیگر نیازی نیست وجود داشته باشد یا نمی‌خواهید کاربران مستقیماً به آن دسترسی داشته باشند. مثال رایج شامل انتقال سایت از HTTP به HTTPS، WWW به Non-WWW، یا حذف دائمی یک صفحه و انتقال اعتبار آن به صفحه مرتبط دیگر است.
به طور خلاصه:
- اگر می‌خواهید تمام نسخه‌های صفحه قابل دسترسی باشند اما یکی به عنوان اصلی ایندکس شود: راهکار تگ کنونیکال است.
- اگر می‌خواهید کاربران و ربات‌ها به طور خودکار به یک صفحه جدید هدایت شوند و صفحه قدیمی دیگر در دسترس نباشد: راهکار ریدایرکت 301 است.
منابع به صراحت بیان می‌کنند که تگ canonical همان ریدایرکت 301 نیست.
سوالات متداول
تگ کنونیکال (Canonical Tag) چیست؟
یک کد HTML در بخش <head> صفحه است که به موتورهای جستجو اعلام می‌کند کدام آدرس، نسخه اصلی و مرجع در میان صفحات با محتوای مشابه یا تکراری است.
چرا استفاده از تگ کنونیکال مهم است؟
برای سئو حیاتی است زیرا از مشکلات محتوای تکراری جلوگیری می‌کند، به گوگل کمک می‌کند نسخه اصلی را برای ایندکس و رتبه‌بندی شناسایی کند، اعتبار لینک‌ها را در نسخه اصلی تجمیع کرده و بودجه خزش موتورهای جستجو را بهینه می‌کند.
چه زمانی باید از تگ کنونیکال استفاده کنیم؟
زمانی که چندین URL برای یک محتوا یا محتوای بسیار مشابه دارید (مانند نسخه‌های با/بدون WWW یا HTTPS، صفحات با پارامترهای URL مثل فیلترها، یا هنگام انتشار محتوا در سایت‌های دیگر برای ارجاع به نسخه اصلی در سایت خودتان).
تفاوت تگ کنونیکال و ریدایرکت ۳۰۱ چیست؟
هر دو به مدیریت محتوای تکراری کمک می‌کنند. تگ کنونیکال به موتور جستجو نسخه اصلی را پیشنهاد می‌دهد اما همه نسخه‌ها برای کاربر قابل دسترس باقی می‌مانند. ریدایرکت ۳۰۱ کاربر و ربات را به‌طور خودکار به صفحه جدید منتقل می‌کند و صفحه قدیمی دیگر مستقیماً در دسترس نیست. ریدایرکت ۳۰۱ برای صفحات حذف شده یا انتقال دائمی مناسب‌تر است.
چه اشتباهاتی در استفاده از تگ کنونیکال باید اجتناب کنیم؟
از جمله اشتباهات رایج: استفاده از چند تگ کنونیکال در یک صفحه، اشاره به صفحه‌ای که وجود ندارد یا خطای سرور دارد، اشاره به صفحه‌ای با محتوای بسیار متفاوت، استفاده نکردن از آدرس URL کامل (مطلق)، و اشاره به صفحه‌ای که خودش به جای دیگری ریدایرکت یا کنونیکال شده است.
